İnsan Vicdana Karşı

Dünya üçe bölündü:

Niye öldüğünü bilmeyenler,

Ölümleri sıradanlaştıranlar,

Bunları seyredip bu çağın insanı olmaktan utananlar...

Bunların hepsinin sebebi de siyasetin siyasetsiz liderleri, onların siyasi ve ekonomik iştahlarındaki açgözlülükleri.

Ne yazık ki masum insanlar bombalar altında katledilirken, o liderler masum insanların kanıyla tarihe kendilerini alçakça yazdırmakla meşguller.

 İster istemez zihnimde bir soru...

Bir siyasi liderin neye ihtiyacı olur?

Sorgusuz halk desteğine mi?

Sınırsız ekonomik kaynağına mı?

Siyasi zekâya mı?

Bence hepsinden önemlisi, insanları temsil ettiği için merhamete ihtiyacı olur.

Öyle sıradan bir merhamet de değil tabii ki...

Bu öyle bir merhamet ki onu herkesten farklı kılacak.

Farklı kılsın ki dil, din, ırk ayrımı yapmadan liderlik yapsın.

Ne yazık ki

Merhametsiz insanlara teslim edilen ülke yönetimleri, koltuklarında gücüyle

Kendi ego ve menfaatleri uğrunda masum ülkelere kıyım yapmakta olan liderlerin elinde.

Bu merhametsizliğe bir de siyasi beceriksizlik eklenince savaşın soğuk yüzüyle yaşamak kaçınılmaz bir son.

Enkaza çevrilen ülkelerin yaraları sarılmadan bir yenisi daha eklendi listeye ve Ukrayna ile bir kez daha anladık ki insanca yaşayamadığımız, en sonunda gömüleceğimiz toprağa bir türlü sığamıyoruz.

Yapılan araştırmalarda 3500 yıl içerisinde sadece 230 sene savaş olmadığı tespit edilmiş.

Peki bize ne yetmedi?

Toprağımız mı yetmedi, suyumuz mu?

Ne için savaşıyoruz?

5 dakika sonrasını bilmediğimiz bir hayatın gelecek planı adı altında kanla hangi geleceği inşa ediyoruz?

Görülen o ki ;

İnsanlık vicdansız liderlerin iki dudağı arasındaki cümlelere emanet.